Θεματική ενότητα 1: Διαδικτυακός Εκφοβισμός και τα Είδη του

ΠΡΟΟΔΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

0% Ολοκληρωμένο

Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι η σκόπιμη στοχοποίηση ενός άλλου ατόμου με πρόθεση να το παρενοχλήσει, να το απειλήσει ή να το φέρει σε δύσκολη θέση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι εύκολα αναγνωρίσιμος λόγω του σκληρού, ωμού ή κοροϊδευτικού χαρακτήρα του. Ωστόσο, το Kids Health επισημαίνει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, οι επιτιθέμενοι μπορεί να παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως θύματα των κοινωνικών δικτύων και στη συνέχεια να προχωρούν στην ανάρτηση κυβερνοεπιθέσεων ή υποτιμητικών πληροφοριών για το θύμα, ισχυριζόμενοι ότι ήταν ήδη online σε ένα από τα δίκτυα.

Οι λιγότερο προσωπικές μορφές διαδικτυακού εκφοβισμού περιλαμβάνουν τη δημοσίευση φωτογραφιών ή βίντεο με σκοπό να φέρουν σε δύσκολη θέση ένα άλλο άτομο. Δυστυχώς, ο διαδικτυακός εκφοβισμός έχει γίνει επιδημία σε πολλά σχολεία. Έρευνα του Pew Research Center τον Σεπτέμβριο του 2018 διαπίστωσε ότι το 59% των Αμερικανών εφήβων έχουν βιώσει διαδικτυακό εκφοβισμό ή παρενόχληση. Επιπλέον, μια μελέτη αποκάλυψε ότι το 90% των εφήβων πιστεύει ότι η διαδικτυακή παρενόχληση είναι ένα πρόβλημα που επηρεάζει άτομα της ηλικίας τους.

Η ίδια έρευνα έδειξε επίσης ότι οι περισσότεροι νέοι πιστεύουν ότι ομάδες-κλειδιά, όπως οι εκπαιδευτικοί, οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και οι πολιτικοί, δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το πρόβλημα. Επομένως, μπορεί να θεωρηθεί ότι ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να έχει διαρκή αντίκτυπο στα παιδιά και τους εφήβους. Όπως και άλλες μορφές εκφοβισμού, ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές συνέπειες που μπορούν να αφήσουν μόνιμα σημάδια στο θύμα. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά μπορεί να υποφέρουν από κατάθλιψη, άγχος και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Ορισμένα μπορεί ακόμη και να αρχίσουν να αποφεύγουν το σχολείο, γεγονός που εμποδίζει την ικανότητα των εκπαιδευτικών και των σχολικών ψυχολόγων να μεταδώσουν τις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την επιτυχία στην ενήλικη ζωή.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε ρόλο θεατή όταν πρόκειται για διαδικτυακό εκφοβισμό. Μπορεί να είναι δύσκολο για τους εκπαιδευτικούς να εντοπίσουν αυτή τη μορφή εκφοβισμού και να παρέμβουν αποτελεσματικά όταν συμβαίνει σε διαδικτυακές πλατφόρμες, φόρουμ ή μέσω ιδιωτικών μηνυμάτων μεταξύ παιδιών, στα οποία δεν έχουν πρόσβαση οι εκπαιδευτικοί. Ωστόσο, εάν οι εκπαιδευτικοί επιδιώκουν να προστατεύσουν τους μαθητές τους από τις βλαβερές συνέπειες του διαδικτυακού εκφοβισμού, είναι καθοριστικής σημασίας να γνωρίζουν πώς να τον διακρίνουν. Για τον εντοπισμό του διαδικτυακού εκφοβισμού είναι σημαντικό να εξοικειωθεί κανείς με ορισμένους όρους:

Τρολάρισμα: σκόπιμη ανάρτηση προκλητικών και προσβλητικών μηνυμάτων για ευαίσθητα θέματα, όπως ρατσιστικό και σεξιστικό υλικό, με σκοπό την πρόκληση αντιδράσεων. Ο όρος “τρολ” στον κυβερνοχώρο αναφέρεται σε άτομα που επιδιώκουν να εξοργίσουν άτομα στο διαδίκτυο, αναρτώντας σκόπιμα εριστικά, άσχετα ή προσβλητικά σχόλια ή άλλο παρενοχλητικό περιεχόμενο.
Flaming (Κράξιμο): αποστολή προκλητικών μηνυμάτων για την έναρξη διαφωνίας. Σύμφωνα με το Lifewire, ” το Flaming (κράξιμο) είναι η εκτόξευση προσβολών, η μετάδοση μίσους, οι χαρακτηρισμοί ή οποιαδήποτε άμεση λεκτική εχθρότητα που απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο”.
Παρενόχληση: συγκεκριμένη, στοχευμένη επίθεση σε άτομο ή ομάδα με επίμονες ενέργειες που αποσκοπούν στο να φοβίσουν ή να αναστατώσουν το θύμα. Η παρενόχληση μπορεί γρήγορα να κλιμακωθεί σε διαδικτυακή παρενόχληση.
Cyberstalking (διαδικτυακή παρακολούθηση): χρήση του διαδικτύου για να προκαλέσει φόβο ή ανησυχία για την ασφάλεια του θύματος. Η διαδικτυακή παρακολούθηση μπορεί να περιλαμβάνει τον εντοπισμό και τη συλλογή προσωπικών και ιδιωτικών πληροφοριών κάποιου και στη συνέχεια τη χρήση τους για τη δημιουργία φόβου στο θύμα. Αυτό μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την αποστολή μηνυμάτων πολλές φορές την ημέρα για να τους ενημερώσει ότι τους παρακολουθούν, την παρακολούθηση των λογαριασμών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μάθει πού βρίσκονται ώστε ο διώκτης να εμφανιστεί απρόσκλητος, ή τη συνεχή ανάρτηση μηνυμάτων για το θύμα χωρίς την άδειά του. Η διαδικτυακή παρακολούθηση είναι παράνομη σε πολλά μέρη.
Catfishing: κλοπή ψηφιακής ταυτότητας ή δημιουργία ψεύτικων προφίλ για να παρασύρει άλλους σε διαδικτυακή επικοινωνία. Αυτή η μορφή διαδικτυακού εκφοβισμού μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την κατασκόπευση ή τη χειραγώγηση παιδιών, εφήβων ή ακόμη και ενηλίκων.
Fraping: ψηφιακή κλοπή ταυτότητας που συνδέεται με τη σύνδεση στο προφίλ κάποιου για τη δημοσίευση ακατάλληλου περιεχομένου που μπορεί, σε πολλές περιπτώσεις, να βλάψει το θύμα. Πρόκειται για σοβαρό αδίκημα και, σύμφωνα με το Business Insider, “στην Ιρλανδία αποτελεί πλέον κακούργημα που τιμωρείται με φυλάκιση έως και 10 ετών”.
Griefing: η πρόκληση θυμού σε άτομα μέσα από διαδικτυακά παιχνίδια. Ο “griefer” είναι ένα άτομο που παρενοχλεί ή προκαλεί σκόπιμα τους παίκτες ενός διαδικτυακού παιχνιδιού ή τα μέλη μιας διαδικτυακής κοινότητας, με σκοπό να τους χαλάσει την απόλαυση.
Outing: η δημόσια κοινοποίηση προσωπικών, σεξουαλικών ή άλλων αμήχανων πληροφοριών κάποιου άλλου, όπως προσωπικές πληροφορίες, φωτογραφίες ή βίντεο. Αυτό μπορεί να είναι πολύ επιβλαβές, ιδίως μεταξύ άλλων παιδιών και εφήβων που μπορεί να μην αντιδράσουν με συμπάθεια, και το θύμα μπορεί να πάθει κατάθλιψη σε νεαρή ηλικία λόγω αυτής της επίθεσης και των αντιδράσεων των γύρω του.