Θεματική ενότητα 2: Αυτοδιαχειριζόμενη μάθηση – Τύποι Κυβερνοασφάλειας και Ηθικού Χάκινγκ

1. Ασφάλεια Υποδομών Ζωτικής Σημασίας

Η ασφάλεια υποδομών ζωτικής σημασίας αφορά την προστασία συστημάτων, δικτύων και περιουσιακών στοιχείων των οποίων η συνεχής λειτουργία κρίνεται απαραίτητη για την εξασφάλιση της ασφάλειας ενός κράτους, της οικονομίας του και της δημόσιας υγείας ή/και ασφάλειας.

Με τις συνεχιζόμενες τάσεις, όπως η δικτύωση μεταξύ μηχανών (M2M) και το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (IoT), οι συσκευές σε βιομηχανικά περιβάλλοντα συνδέονται όλο και περισσότερο στο Διαδίκτυο και είναι ικανές να ανταλλάσσουν δεδομένα. Παρά τη σημασία αυτών των συστημάτων, η ασφάλεια είναι συχνά αδιάφορη για όσους δεν ασχολούνται με την πληροφορική.

Η ασφάλεια των υποδομών ζωτικής σημασίας χωρίζεται σε τρεις τύπους:

• Έλεγχος πρόσβασης: Η παρεμπόδιση της πρόσβασης μη εξουσιοδοτημένων χρηστών και συσκευών στο δίκτυο,
• Ασφάλεια εφαρμογών: Μέτρα ασφαλείας που τοποθετούνται στο υλικό και το λογισμικό για το κλείδωμα πιθανών τρωτών σημείων,
• Τείχη προστασίας: Συσκευές φύλαξης πυλών που μπορούν να επιτρέψουν ή να εμποδίσουν την είσοδο ή την έξοδο συγκεκριμένης κυκλοφορίας από το δίκτυο.

2. Ασφάλεια εφαρμογών

Αν και η ασφάλεια των εφαρμογών αποτελεί βασική εστίαση για τους προγραμματιστές, αυτό το είδος κυβερνοασφάλειας υπερβαίνει τη διαδικασία ανάπτυξης και σχεδιασμού. Ακόμη και αν αναπτύσσετε μόνο έτοιμο λογισμικό και εφαρμογές, πρέπει να διασφαλίζετε συνεχώς ότι παραμένουν ασφαλείς καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους.

Τα τρωτά σημεία αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους κινδύνους, επειδή οι κυβερνοεπιθέσεις τα χρησιμοποιούν για να αποκτήσουν πρόσβαση στο περιβάλλον σας. Υπάρχουν πολυάριθμα παραδείγματα παραβιάσεων που έδειξαν την πιθανή καταστροφή που προκαλούν οι παραβάτες. Για παράδειγμα, η εκτιμώμενη συνολική ζημία από την εκστρατεία λύτρων WannaCry -που εκμεταλλεύτηκε μια αδυναμία στο λειτουργικό σύστημα Microsoft Windows- ανήλθε σε δισεκατομμύρια δολάρια.

Εκτός από τα τρωτά σημεία, άλλες προκλήσεις στην ασφάλεια εφαρμογών περιλαμβάνουν:

• SQL και άλλες ενέσεις κώδικα – πρόκειται για έναν τύπο επίθεσης όπου ένας επιτιθέμενος εισάγει κακόβουλο κώδικα (όπως εντολές SQL ή JavaScript) σε μια εφαρμογή ιστού ή μια βάση δεδομένων, με στόχο την παραβίαση του συστήματος ή την κλοπή ευαίσθητων δεδομένων. Οι εγχύσεις κώδικα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εκμετάλλευση τρωτών σημείων του συστήματος, όπως σφάλματα επικύρωσης εισόδου ή ανεπαρκώς καθαρισμένες εισόδους χρηστών.
• Επιθέσεις DDoS – DDoS σημαίνει Distributed Denial of Service (κατανεμημένη άρνηση υπηρεσίας) και αναφέρεται σε μια επίθεση όπου πολλαπλά συστήματα (συχνά παραβιασμένοι υπολογιστές ή διακομιστές) χρησιμοποιούνται για να κατακλύσουν έναν ιστότοπο ή ένα δίκτυο-στόχο με κίνηση, καθιστώντας το μη διαθέσιμο στους νόμιμους χρήστες. Οι επιθέσεις DDoS είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν, καθώς μπορεί να περιλαμβάνουν τεράστιες ποσότητες κυκλοφορίας και να προέρχονται από διάφορες πηγές.
• Αδυναμία ελέγχων πρόσβασης – πρόκειται για μια κατάσταση όπου ένα σύστημα ή μια εφαρμογή δεν περιορίζει επαρκώς την πρόσβαση σε ευαίσθητα δεδομένα ή λειτουργίες, επιτρέποντας σε μη εξουσιοδοτημένους χρήστες να βλέπουν, να τροποποιούν ή να διαγράφουν πληροφορίες. Αυτό μπορεί να συμβεί εξαιτίας μιας σειράς παραγόντων, όπως ανεπαρκείς πολιτικές κωδικών πρόσβασης, ανεπαρκή μέτρα ελέγχου ταυτότητας ή ανεπαρκή διαχείριση προνομίων.
• Έλλειψη κρυπτογράφησης – η κρυπτογράφηση αναφέρεται στη διαδικασία κωδικοποίησης πληροφοριών με τρόπο που τις καθιστά μη αναγνώσιμες σε οποιονδήποτε χωρίς το σωστό κλειδί αποκρυπτογράφησης. Εάν τα δεδομένα δεν είναι κρυπτογραφημένα, μπορεί να είναι ευάλωτα σε υποκλοπή και κλοπή από επιτιθέμενους που έχουν πρόσβαση στο δίκτυο ή το σύστημα όπου αποθηκεύονται ή μεταδίδονται τα δεδομένα.
• Λανθασμένες ρυθμίσεις – πρόκειται για λάθη ή παραλείψεις στη διαμόρφωση του λογισμικού, των συστημάτων ή των δικτύων, που μπορεί να τα καταστήσουν ευάλωτα σε επιθέσεις. Οι λανθασμένες διαμορφώσεις μπορεί να προκύψουν για διάφορους λόγους, όπως είναι το ανθρώπινο λάθος, η έλλειψη κατανόησης των βέλτιστων πρακτικών ασφάλειας ή η κακή επικοινωνία μεταξύ διαφορετικών ομάδων ή τμημάτων. Παραδείγματα λανθασμένων ρυθμίσεων περιλαμβάνουν την παραμονή προεπιλεγμένων κωδικών πρόσβασης, την παράλειψη επιδιόρθωσης γνωστών ευπαθειών ή τη λανθασμένη ρύθμιση τειχών προστασίας ή άλλων ελέγχων ασφαλείας.

3. Ασφάλεια δικτύου

Η ασφάλεια δικτύου είναι ένας ευρύς όρος που περιλαμβάνει τις δραστηριότητες και τους ελέγχους που αποσκοπούν στην προστασία της ακεραιότητας της δικτυακής σας υποδομής – υπερασπίζοντας το δίκτυο και τα δεδομένα από απειλές, μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση, εισβολές, παραβιάσεις, κακή χρήση κ.λπ. Οι έλεγχοι έχουν τρεις μορφές:

• Φυσικοί, οι οποίοι αποτρέπουν τη μη εξουσιοδοτημένη φυσική πρόσβαση στην υποδομή του δικτύου, συμπεριλαμβανομένων των κέντρων δεδομένων, των δρομολογητών και των διακομιστών,
• Τεχνικοί, οι οποίοι προστατεύουν τα δεδομένα εντός του δικτύου, είτε αποθηκεύονται είτε διακινούνται,
• Διοικητικοί, οι οποίοι περιλαμβάνουν τις διαδικασίες και τις πολιτικές ασφαλείας που ελέγχουν την πρόσβαση στο δίκτυο.

4. Ασφάλεια Cloud

Η ασφάλεια Νέφους (Cloud) αναφέρεται στην τεχνολογία, τις πολιτικές και τις διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για τον μετριασμό των κινδύνων ασφαλείας του υπολογιστικού νέφους, είτε χρησιμοποιείται δημόσιο, ιδιωτικό ή υβριδικό νέφος. Μοναδικές προκλήσεις ακολουθούν αυτόν τον τύπο κυβερνοασφάλειας, όπως

• Ορατότητα: Η εσωτερική ομάδα πληροφορικής ή ασφάλειας έχει λιγότερη ορατότητα στα αποθηκευμένα δεδομένα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πρόσβαση στις υπηρεσίες γίνεται εκτός δικτύου και η διαχείρισή τους γίνεται από τρίτο πάροχο.
• Multi–cloud: Η χρήση περιβαλλόντων multi-cloud είναι κάτι που κάνουν οι περισσότεροι οργανισμοί/ εταιρείες/ δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς. Μια τάση που θα συνεχίσει να αυξάνεται.
• Συμμόρφωση: Η στήριξη σε έναν εξωτερικό πάροχο όταν χρησιμοποιείτε το δημόσιο cloud προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο στη διαδικασία διαχείρισης της κανονιστικής συμμόρφωσης.

5. Ασφάλεια του Διαδικτύου των Πραγμάτων (IoT)

Η διασφάλιση των συσκευών του Διαδικτύου και των δικτύων στα οποία συνδέονται, από απειλές και παραβιάσεις είναι η πράξη του Securing in IoT. Η προστασία, ο εντοπισμός και η παρακολούθηση των κινδύνων, ενώ παράλληλα συμβάλλει στη διόρθωση των τρωτών σημείων από διάφορες συσκευές που μπορούν να θέσουν κινδύνους ασφαλείας για την επιχείρησή σας.